Ar vicolo de Mazzamurelli, anticamente anticamente, c’era un mago che pparlava cor diavolo a ttu per tu quanno je criccava: insomma, era un antro
Ortre a le novene che vv’ho ddette, pe’ rimedià’ ttre nnummeri bbôni, bbisogna conosce o quarche bbravo mago o quarche ffrate zuccóne de quelli che
’antra vorta un mago me disse, che cc’èra un tesoro da scoprì’. Ècchete che sse n’annamo assieme a llui da ’na sonnambula, che cce disse infatti, ch’er