Vocabolario dinamico dell'Italiano Moderno

VODIM

Risultati per: est

Numero di risultati: 20 in 1 pagine

  • Pagina 1 di 1
mente; onde S. Tommaso dice che « de ratione intelligendi  est  quod intellectus intelligendo aliquid formet, hujus autem
Questo ha fatto dire a S. Tommaso che « verbum semper  est  ratio et similitudo rei intellectae (2) ». Ma più
e di S. Tommaso, il quale scrive: « Verbum Dei semper  est  in actu, et ideo nomen cogitationis Verbo Dei proprie non
l' argomento di S. Tommaso che scrive: « In Deo autem idem  est  intelligere et esse; et ideo Verbum intellectus, non est
est intelligere et esse; et ideo Verbum intellectus, non  est  aliquid accidens sed pertinens ad naturam ejus. Unde
ejus. Unde oportet quod sit subsistens, quia quidquid  est  in natura Dei, est Deus (4) ». E veramente noi abbiamo
quod sit subsistens, quia quidquid est in natura Dei,  est  Deus (4) ». E veramente noi abbiamo veduto che il Verbo
cristiani quelle cose che annunziavano: « Quibus revelatum  est  quia non sibimetipsis, vobis autem ministrabant ea quae
cognizione a morte, secondo la profezia: « Ecce positus  est  hic in ruinam »; laddove a quelli, che credono nella
Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, hic factus  est  in caput anguli? A Domino factum est istud et est mirabile
hic factus est in caput anguli? A Domino factum  est  istud et est mirabile in oculis nostris. Ideo dico vobis
factus est in caput anguli? A Domino factum est istud et  est  mirabile in oculis nostris. Ideo dico vobis quia auferetur
et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus qui in coelis  est  (1) », con quel che segue. Dalle quali parole si raccoglie
erit anima mea? ab ipso enim salutare meum. Etenim ipse  est  Deus meus et salutaris meus, susceptor meus, non movebor
qui laboratis, etc.. Dedignatur ab eo discere quoniam mitis  est  et humilis corde; abscondisti enim haec a sapientibus et
et revelasti ea parvulis (Matth. I, 25). Et aliud  est  de sylvestri cacumine videre patriam pacis, et iter ad eam
Patribus in Prophetis, novissime diebus istis locutus  est  nobis in Filio (1) ». Tuttavia era anche allora Iddio che
(2) ». In un altro poi: « Unicuique autem nostrum data  est  gratia secundum mensuram donationis Christi (3) ». Tutte le
lo stesso Gesù tutto il suo Vangelo quando disse: « Haec  est  autem vita aeterna, ut cognoscant te solum Deum verum et
perchè S. Paolo, commentando quelle parole « Juxta te  est  sermo valde in ore tuo et in corde tuo (2) » e le
in questi luoghi dell' Evangelio: « Unigenitus qui  est  in sinu Patris, ipse enarravit (2) », e: « Tres sunt qui
sapientia a Domino Deo est, et cum illo fuit semper et  est  ante aevum (2) »: dove, non contento il sacro scrittore d'
il corso del tempo , aggiunge per dimostrarne l' eternità «  est  ante aevum », è avanti il tempo, usando il verbo E` in
l' altro luogo parallelo che dice: « Unigenitus, qui  est  in sinu Patris, ipse enarravit (2) », dove è significata la
in esso. In secondo luogo scorgesi nella parola  est  l' eternità della generazione, non potendo nella Divinità
quelle parole di Elifaz nel libro di Giobbe: « Ad me dictum  est  verbum absconditum (3) », e sarebbe veramente rimasta
da quelle altre che le limitano, « et sine ipso factum  est  nihil quod factum est ». Onde S. Gregorio Nazianzeno dice
le limitano, « et sine ipso factum est nihil quod factum  est  ». Onde S. Gregorio Nazianzeno dice che questi eretici
del Padre: onde anche soggiunse « et sine ipso factum  est  nihil quod factum est », dove la parola sine , o extra com'
anche soggiunse « et sine ipso factum est nihil quod factum  est  », dove la parola sine , o extra com' altri interpretano,
Ilario, l' Evangelista aggiunse, « et sine ipso factum  est  nihil quod factum est », a dichiarar meglio che il Verbo
aggiunse, « et sine ipso factum est nihil quod factum  est  », a dichiarar meglio che il Verbo operava in compagnia del
che aggiunse l' Evangelista, inquantochè il « factum  est  », essendo in forma intransitiva, non indicava altra causa;
l' opportunità di quell' aggiunta: « et sine ipso factum  est  nihil quod factum est »; contuttociò non è men vero quello
aggiunta: « et sine ipso factum est nihil quod factum  est  »; contuttociò non è men vero quello che fu osservato da
dicimus quod Pater omnia operatur per Filium, id  est  per sapientiam suam. Et ideo dicit Augustinus quod hoc quod
suo concetto risplende), e quindi Gesù Cristo disse: « Haec  est  vita aeterna ut cognoscant te solum Deum verum, et quem
disse che « omnia per ipsum et in ipso creata sunt, et ipse  est  ante omnes, et omnia in ipso constant (1) ». E anche dice
dove chiama Gesù Cristo: « testis fidelis et verus qui  est  principium creaturae Dei (2) » nel qual luogo il testis
(3) », e da Origene è commentata in questo modo: « Quod  est  omnium principium, nisi Dominus noster et Salvator omnium
omnis creaturae? In hoc ergo principio suo, hoc  est  in Verbo suo, Deus coelum et terram fecit (4) ». S. Basilio
». Medesimamente S. Ambrogio: « In hoc ergo principio, id  est  in Christo, fecit Deus coelum et terram (6) ». A cui
ebraiche sul Genesi, scrive: « In capite libri scriptum  est  de me, id est in principio Geneseos (.) ». S. Tommaso d'
Genesi, scrive: « In capite libri scriptum est de me, id  est  in principio Geneseos (.) ». S. Tommaso d' Aquino ragiona
Christiana, initium et principium sapientiae nostrae  est  Christus, in quantum est sapientia et Verbum Dei, id est
et principium sapientiae nostrae est Christus, in quantum  est  sapientia et Verbum Dei, id est secundum divinitatem. Quoad
est Christus, in quantum est sapientia et Verbum Dei, id  est  secundum divinitatem. Quoad nos vero, principium est ipse
id est secundum divinitatem. Quoad nos vero, principium  est  ipse Christus, in quantum Verbum caro factum est, id est
est ipse Christus, in quantum Verbum caro factum est, id  est  secundum ejus incarnationem (1) ». Venendo ora all' ordine
effettivamente egli le fa essere sussistenti, « principium  est  creaturarum (persona Filii) secundum rationem virtutis
rationem virtutis activae, et per modum sapientiae quae  est  ratio eorum quae fiunt (2) ». E questi sono appunto i due
. E il venerabile Beda, il quale legge, Quod factum  est  in ipso vita erat, intendendo quell' in ipso per in ipso
un' altra interpunzione da noi rifiutata, cioè: quod factum  est  in ipso (Verbo), vita erat, ne abusarono per sostenere i
niente era stato fatto senza il Verbo » et sine ipso factum  est  nihil (2) ». Il secondo filosofico, perocchè questi eretici
scritture sante è il Verbo. Di Cristo dice S. Paolo: « qui  est  imago Dei (4) »; e altrove: « qui est imago Dei invisibilis
dice S. Paolo: « qui est imago Dei (4) »; e altrove: « qui  est  imago Dei invisibilis (5) », dove quell' attributo d'
come dice S. Paolo stesso, « omne quod manifestatur lumen  est  (1) »; non potendovi essere altro che si manifesti se non
all' esempio di Adamo; ma tuttavia la parola « qui creatus  est  » sembra fare allusione alla creazione di Adamo stesso.
ostacolo a ciò le citate parole del Genesi: « Et factus  est  homo in animam viventem », le quali dal sacro storico sono
conchiudendo: « Qui autem adhaeret Domino, unus spiritus  est  », non apprezzandosi il corpo come corpo, ma come partecipe
immortalità. Onde anche Cristo aveva detto: « Spiritus  est  qui vivificat, caro non prodest quidquam (3) ». E l'
a noi comunicata. « Nihil ergo nunc damnationis  est  iis qui sunt in Christo Jesu, qui non secundum carnem
« Si quis autem spiritum Christi non habet, hic non  est  ejus (4) », e si chiama anche « « lo spirito della vita di
a que' di Efeso, « adversus insidias Diaboli. Quoniam non  est  vobis colluctatio adversus carnem et sanguinem, sed
dà il titolo stesso di diavolo: « ex vobis unus diabolus  est  (4) », quasi indicando l' individua unione che il diavolo
ai suoi seguaci che saranno trattati come lui, perchè « non  est  discipulus supra magistrum (6) », che anzi l' Apostolo
Laonde Simeone aveva predetto a Maria: « Ecce positus  est  hic in ruinam et in resurrectionem multorum in Isra‰l, et
omnis carnis (1), » e ancora dopo la resurrezione: « data  est  mihi omnis potestas in coelo et in terra (2)? » Amando
da S. Paolo, dice: « Unicuique autem nostrum data  est  gratia secundum mensuram donationis Christi. Propter quod
dedit dona hominibus. Quod autem ascendit, quid  est  nisi quia et descendit primum in inferiores partes terrae?
primum in inferiores partes terrae? Qui descendit, ipse  est  et qui ascendit super omnes coelos ut impleret omnia (4). »
« Et quidem cum esset Filius Dei didicit ex iis quae passus  est  obedientiam: et consummatus factus est omnibus
ex iis quae passus est obedientiam: et consummatus factus  est  omnibus obtemperantibus sibi causa salutis aeternae,
fare di noi secondo l' amoroso suo cuore: « qui traditus  est  » (così l' Apostolo) « propter delicta nostra, et
dubitava dire: « « Si autem Christus non resurrexit, inanis  est  ergo praedicatio nostra, inanis est et fides vestra:
non resurrexit, inanis est ergo praedicatio nostra, inanis  est  et fides vestra: invenimur autem et falsi testes Dei,
Christus resurrexit. Quod si Christus non resurrexit, vana  est  fides vestra, adhuc enim estis in peccatis vestris. Ergo et
per la speranza, perchè « spes illorum immortalitate plena  est  (2), » e perchè a suo tempo Iddio perdona ad essi, « et in
Deum Abraham, et Deum Isaac, et Deum Jacob: Deus autem non  est  mortuorum sed vivorum: omnes enim vivunt ei (2). » Le quali
a morte, cum clamore valido et lacrymis offerens, exauditus  est  pro sua reverentia (3). » Ora dalla morte naturale Cristo
che ha pur forma di cibo: « « Si scires donum Dei, et quis  est  qui dicit tibi: Da mihi bibere; tu forsitan petisses ab eo,
contesto. Perocchè dicendo: « Si scires donum Dei, et quis  est  qui dicit tibi: da mihi bibere; tu forsitan petiisses ab
« Ego sum panis vitae, » poco appresso soggiunge: « Haec  est  autem voluntas ejus, qui misit me, Patris, ut omne quod
perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die. Haec  est  autem voluntas Patris mei, qui misit me, ut omnis qui videt
natura umana, restituisce la vita a tutta la carne: « Haec  est  autem voluntas ejus, qui misit me, Patris, ut omne quod
me, traxerit eum: et ego resuscitabo eum in novissimo die.  Est  scriptum in Prophetis et erunt omnes docibiles Dei (1).
venit ad me. Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is, qui  est  a Deo, hic vidit Patrem. Amen, amen dico vobis: qui credit
che nessuno degli uomini vide il Padre, « nisi is qui  est  a Deo » perchè il Padre non è conoscibile e percettibile se
in terra dimittendi peccata (1); » dice ancora: « Dominus  est  Filius hominis etiam sabbati (2); » dice: « Mittet Filius
omnia scandala (3); » dice: « Filius enim hominis venturus  est  in gloria Patris cum angelis suis, et tunc reddet unicuique
a morte, cum clamore valido et lacrymis offerens, exauditus  est  pro sua reverentia »(1); » il qual clamore, le quali
del suo insegnamento sull' eucaristico cibo: « Spiritus  est  qui vivificat, caro non prodest quidquam; verba, quae ego
è quel mangiare di cui parla Cristo; perchè « « Spiritus  est  qui vivificat, caro non prodest quidquam ». » Onde di nuovo
interrogatio in Deum per resurrectionem Jesu Christi, qui  est  in dextera Dei, deglutiens mortem ut vitae aeternae
e rinsanguinano veramente. Onde dice « Panis enim Dei  est  qui de coelo descendit, et dat vitam mundo (1), » e ancora:
legem requirent ex ore ejus, quia Angelus Domini exercituum  est  (3). » Ora il pane ed il vino eucaristico è soprattutto il
cum Christo, quae sursum sunt quaerite, ubi Christus  est  in dextera Dei sedens: quae sursum sunt sapite, non quae
non quae super terram. Mortui enim estis, et vita vestra  est  abscondita cum Christo in Deo. Cum Christus apparuerit,
Dei, et agnitionem veritatis, quae secundum pietatem  est  (2). » Per il che lo stesso S. Paolo distingue quasi più
vero in me Christus (1). » Altrove: « Mihi vivere Christus  est  (2). » Ed agli Ebrei: « Participes enim Christi effecti
la nostra volontà, secondo quello: « Charitas Dei diffusa  est  in cordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus est
est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum qui datus  est  nobis (2), » e ancora: « Ipse enim Spiritus testimonium
fuit a saeculis et generationibus, nunc autem manifestatum  est  sanctis ejus, quibus voluit Deus notas facere divitias
facere divitias gloriae sacramenti hujus in gentibus, quod  est  Christus, in vobis spes gloriae, quem nos annuntiamus (3).
homo non percipit ea quae sunt Spiritus Dei: stultitia enim  est  illi, et non potest intelligere: quia spiritualiter
Ecce hic, aut ecce illic. Ecce enim regnum Dei intra vos  est  (2), » e quindi trapassa a favellare come questo regno di
ciò che Cristo disse, parlando dell' Eucaristia: « Spiritus  est  qui vivificat: caro non prodest quidquam: verba quae ego
Onde l' Apostolo chiama Cristo, « qui praedestinatus  est  Filius Dei in virtute secundum spiritum sanctificationis
la giustificazione, che pel battesimo si conseguisce, « non  est  sola peccatorum remissio, sed et sanctificatio et renovatio
influssi dello Spirito Santo che è carità, « Deus Charitas  est  (1), » e indi anche se li deriva. In qual maniera questi
« qui, cum in forma Dei esset, non rapinam arbitratus  est  esse se aequalem Deo; sed semetipsum exinanivit formam
stessa giustificazione che si riceve nel battesimo, « quod  est  sacramentum fidei sine qua nulli unquam contigit
dice San Paolo: « qui autem adhaeret Domino, unus spiritus  est  (4). » Questa unione spirituale che procede dalla
della soggettiva. Della vita oggettiva disse Cristo: « Haec  est  autem vita aeterna: ut cognoscant te, solum Deum verum, et
vocem ejus audis, sed nescis unde veniat aut quo vadat: sic  est  omnis qui natus est ex spiritu (4). » E S. Paolo distingue
nescis unde veniat aut quo vadat: sic est omnis qui natus  est  ex spiritu (4). » E S. Paolo distingue la mente dell' uomo,
E S. Paolo: « Qui autem adhaeret Domino, unus spiritus  est  (3). » Onde lo stesso Apostolo dice, che lo Spirito in noi
pure si distingue la giustizia di Dio, « qua ipse justus  est  », dalla giustizia di Dio « qua nos justos facit (6); »
via che conduce i celesti alla reggia di Giove Hac iter  est  superis ad magni tecta Tonantis. E noi pure, noi, nel
nome, perchè sono uniti per adempire il suo precetto: « Hoc  est  praeceptum meum, ut diligatis invicem », che è lo stesso
epigrafe in principio al volume II: « Obiectum intellectus  est  ens vel verum commune (Summ. I, 55, 1) ». Se non si possono
pensar altro. Quante sollecitudini ti prendi? « Porro unum  est  necessarium. » Abbassati, abbassati , e troverai la pace.
solo potente a soggiogare le anime: « Regnum meum non  est  de hoc mundo ». E chi siamo noi sacerdoti, se non discepoli
soddisfacente; ma direi: « qui autem iudicat me Dominus  est  »: convien pensarci come se fossimo in punto di morte, in
di operare. Potremo allora cantare: « Laqueus contritus  est  et nos liberati sumus ». Il demonio c' inganna coll'
qual via di renderci simili a Cristo, « qui factus  est  obediens usque ad mortem, mortem autem crucis », a una
più? pretendete che io sia di più di nostro Signore? « Non  est  discipulus supra Magistrum ». Tutto quello che vi dicessi
pose in fronte al suo libro delle « Speranze »: «porro unum  est  necessarium ». A costoro l' un necessario non è più
consacri ed alla carità che è lui stesso. « Deus Charitas  est  . » A lui solo onore e gloria. Tanta grazia, che Iddio vuol
colpiti, vi è la mano dell' amore infinito. « Deus charitas  est  . » Se a noi fossero palesi i misteri della sua
imperturbata e felice: « Nostra autem conversatio in coelis  est  ». Parmi adunque che ogni Pastore della Chiesa cattolica
la mia coscienza non mi rimprovera nulla: « Deus autem  est  qui iudicat ». Quando siamo umiliati, umiliamoci ancor più
che al grado del patimento. [...OMISSIS...] 1.51 « Militia  est  vita hominis , » e chi nol sa? e chi non l' esperimenta? e
quell' altro che « levius fit patientia quidquid corrigere  est  nefas ». Del rimanente a me passò per la mente che vi
come Ella diceva, uniti contro de' buoni, perchè « qui non  est  mecum, contra me est ». La ragione è intrinseca. Tutto
contro de' buoni, perchè « qui non est mecum, contra me  est  ». La ragione è intrinseca. Tutto quello che è fuori della
; e ciò che non si conforma con questo spirito a malo  est  . Siamo dunque semplici, siamo sinceri. La semplicità ci
nostri sforzi che cavarne una certa inquietudine che a malo  est  . Egli è questo il tempo in cui vuole il Signore
gli altri uomini! « Nostra autem conversatio in coelis  est  ». Non v' ha certamente cosa di mezzo; e guai a quel
imprimersi, che una sola cosa è necessaria: « porro unum  est  necessarium »; e questa è di salvare l' anima nostra e di
aver un cuor umile, ubbidiente e diritto con Dio: « melior  est  obedientia quam victimae ». Vorrei che leggesse, che
Gesù Cristo ci ha insegnato in quelle parole: « porro unum  est  necessarium »? Oh qui conviene che semplifichiamo, e
Intanto questa sarebbe la prima: « Finis huius societatis  est  salus et perfectio propriarum animarum ». Le altre poi che
torto a sua divina Maestà diffidando: « brachium Domini non  est  abbreviatum ». Per altro se le parole degli uomini ci
l' atto libero della volontà, perchè l' uno e l' altro  est  a propria inclinatione , e tende in un fine conosciuto. Ma
di sant' Agostino, fra i peccati liberi, unde liberum  est  abstinere , e i peccati non liberi, unde liberum non est
est abstinere , e i peccati non liberi, unde liberum non  est  abstinere; venendo così a dichiarare infetta di Bajanismo
tempo. I Il Zorzi cita la proposizione LXXIX di Bajo, Falsa  est  doctorum sententia primum hominem potuisse a Deo creari et
definì propriamente la vita, dicendo, che l' anima  est  ACTUS CORPORIS organici ; (1) [...OMISSIS...] . Ciò posto,
coloro che non si potessero contenere, dicendo che « melius  est  nubere quam uri », giacchè, secondo i nuovi maestri, o l'
in qualche modo tutte le cose » », e che « « intellectus  est  ea quae intelliguntur » (1) ». Di ciò abbiamo parlato nel «
. Ma rechiamo le stesse parole del Dottore d' Aquino: « Hoc  est  enim quod dicit, quod sicut ex memoria fit experimentum,
IN OMNIBUS », cioè in tutti i possibili, « ita sit, sicut  est  experimentum in quibusdam. Quod quidem universale dicitur
quantum scilicet consideratur praeter singularia, in quibus  est  motus; quod etiam dicit esse unum praeter multa, non quidem
intellectus sit unum praeter multa, tamen secundum esse  est  in omnibus singularibus unum et idem non quidem numero,
si debba qui prendere pel concetto universale in atto) «  est  in anima id, quod est principium artis et scientiae, etc.
pel concetto universale in atto) « est in anima id, quod  est  principium artis et scientiae, etc. ». Secondo la quale
ogni numero di sensazioni. Si dice ancora che l' universale  est  unum praeter multa, è uno fuori dei molti. Ora i molti sono
ma soltanto in quella che è atta a patir ciò, anima vero  est  talis, ut possit pati hoc; e, sebbene la parola patire sia
ammettendo questo principio, che intellectus in actu  est  intellectum in actu . Ecco tutta la teoria dell' anima di
corpo del Signore « non quidem ut conversio sed ut adductio  est  »: ella è una adduzione, ma non una conversione. Nè in
originale ne' bambini, di cui dice S. Agostino: « quo nihil  est  ad intelligendum secretius, » conviene che premettiamo
con alcun altro concetto quando disse: « quod mors  est  animae (1), » poichè l' uomo è morto spiritualmente, quando
da noi posta e a quella del Tridentino « quod mors  est  animae ». 30. Stabilita dunque la definizione generica del
vel consequendi quod justitia vetat, et unde liberum  est  abstinere , » di cui si abusò cotanto anche di poi (1). Che
queste parole: « Tunc enim actus imputatur agenti, quando  est  in potestate ipsius, ita quod habeat dominium sui actus , »
in cui S. Agostino aveva detto: « nisi voluntas mala, non  est  cujusquam ulla ORIGO peccati , » testo da noi citato di
quis nullam habet nec habuit intentionem actualem sed ita  est  dispositus, ut si adverteret, haberet . » Voi adunque
alcun motivo di dimandare « quomodo propagetur quod non  est  , » come dice un chiaro teologo« (1). 52. Non so a dir vero
dovuta all' uomo non si può dire, « alioquin gratia jam non  est  gratia (4). » L' averla una volta data al primo uomo,
assai bene l' adagio scolastico, che « in actu actus nondum  est  actus ». V' ha poi una somma inesattezza di favellare,
la distinzione degli Scolastici tra la questione quid  est  , e la questione quod est , viene a dire tra « qual sia l'
Scolastici tra la questione quid est , e la questione quod  est  , viene a dire tra « qual sia l' essenza d' una cosa », e «
indicato da S. Agostino, che ogni cosa « unum aliquid  est  », è manifestamente ciò che noi chiamiamo l' essere reale .
nelle cose divine si piglia per la forma «( quo aliquid  est  et operatur ) (2) »; e che la divina natura è la potenza
quelle parole alte, e divine dell' Evangelio: «PORRO UNUM  EST  NECESSARIUM » (1). Uno è il necessario: e di quest' uno si